Pakjesavond
Voor de tweede wereldoorlog was het absoluut niet normaal om pakjesavond te vieren. Dit komt vooral door de crisisjaren en de gevolgen daarvan (zoals de hoge werkloosheid). De welvaart nam na de oorlog langzaam maar zeker toe en er kwam ruimte voor een cadeuatjesavond tijdens het sinterklaasfeest. Vroeger was een cadeautje al heel wat, maar tegenwoordig lijkt het al normaal als je als kind een halve speelgoedwinkel cadeau krijgt.Net na de oorlog begon de traditie van de pakjesavond met het schoentje zetten. HIer werd dan een bijvoorkeur ( want goedkoop) zelfgemaakt cadeautje ingedaan. Het cadeautje was vaak ook nog nuttig. Denk dan aan nieuwe sokken, een trui of iets voor school. Ook wat lekkers werd er vaak ingedaan. Het ging meer om de spanning eromheen dan om het cadeau. Hoewel ook het cadeau wel iets bijzonders was, omdat je dat vroeger niet vaak kreeg.
Toen de welvaart nog meer steeg, kwamen de cadeautjes uit de winkel in de mode. Daar werd ook steeds meer voor geadverteerd. De komst van de televisie speelde hier ook een belangrijke rol in. Kinderen ( en ouders) kregen meer in de gaten wat er in de wereld speelde en te koop was. Ze wilden toen al niet onder doen voor de rest.
Het lootjes trekken en het schrijven van gedichten kwam pas later. Als kinderen niet meer geloven in sinterklaas is dit immers een mooi alternatief. Je kan het feest nog steeds vieren, maar dan met een andere sfeer.
Als je je dan ook nog houdt aan een klein budget voor de cadeautjes is het ook niet meer zo,n hebberig gebeuren.
